Leczenie w Centrum Stomatologii Rodzinnej - MaksiDent

Stomatologia zachowawcza to dział wiedzy medycznej poświęcony profilaktyce próchnicy zębów oraz leczeniu już powstałych ubytków próchniczych.

Endodoncja jest obszerną częścią stomatologii zachowawczej specjalizującą się w leczeniu kanałowym zębów.

Protetyka dział stomatologii poświęcony odtwarzaniu pierwotnych warunków zgryzowych po utracie zębów naturalnych, lub po ich masywnym uszkodzeniu. Do odtworzenia wykorzystuje się uzupełnienie protetyczne. Mogą one być stałe (nie dające się usunąć z ust), lub ruchome (dające się wyjąć z ust), lub kombinowane (protezy ruchome połączone z uzupełnieniami stałymi za pomocą zasuw, zatrzasków, rygli, lub koron teleskopowych). Do uzupełnień protetycznych ruchomych zalicza się m.in. protezy akrylowe, protezy szkieletowe (na podbudowie metalowej), protezy nylonowe, lub acetalowe, a do stałych m.in. uzupełnienia ceramiczne – korony i mosty (porcelana na podbudowie metalowej lub bezmetalowej – bardziej estetyczne).

Na pierwszej wizycie lekarz na podstawie informacji uzyskanych od pacjenta jak i wizualnego stanu pacjenta przeprowadza tzw. wywiad, na podstawie którego lekarz poznaje pacjenta w celu dalszego leczenia ze szczególnym uwzględnieniem chorób mogących mieć wpływ na podjęcie metody leczenia i zastosowanych środków leczniczych.

Podczas kontroli stanu uzębienia pacjenta lekarz wykonuje tzw. diagram. Jest to opis stanu zastanego uzębienia pacjenta ze szczególnym uwzględnieniem stanów chorobowych zastanych w jamie ustnej pacjenta.

Postawienie diagnozy jest nie tylko stwierdzeniem faktu zaistnienia stanu chorobowego w określonym miejscu. Jest to również powiązanie faktów znanych lekarzowi uzyskanych od pacjenta w powiązaniu z doświadczeniem jakie posiada lekarz specjalista. Doświadczenie lekarza jest związane z wykonywaną praktyką, samokształcenia jak i również prac badawczych publikowanych w specjalistycznych czasopismach krajowych i zagranicznych.

Podejmując decyzję o wyborze leczenia zarówno pacjent (mając świadomość efekttów i zagrożeń) jak i lekarz (korzystając z doświadczenia teoretycznego i praktycznego) muszą wspólnie podjąć ostateczną decyzję w którą stronę ich dalsza współpraca ma iść.

Każda ingerencja w organizm człowieka wykonywana podczas leczenia niesie za sobą konieczność zaakceptowania tej ingerencji przez organizm człowieka.

Zapobieganie powstawaniu chorobom zgodnie z powiedzeniem zapobiegać niż leczyć jest głównym z czynników stanu zdrowia pacjenta.